Scheiden doet lijden…
Ongeveer de helft van alle huwelijken en andere samenlevingsconstructies, loopt na verloop van tijd op de klippen. Dit is best wel een schokkend gegeven. Vooral als je bedenkt hoeveel mensen en vooral ook kinderen, hiermee dagelijks te dealen hebben. Zoveel gevoelens van wanhoop, boosheid, machteloosheid, pijn en verdriet die door een scheiding teweeg worden gebracht. Dus ja, inderdaad, van scheiden komt lijden…
Kun je dat lijden niet overslaan en gewoon weer op zoek gaan naar de volgende partner? Mijn beppe – ik ben Friestalig grootgebracht – zei vroeger tegen ons: “Nei dizze wer een frisse” (na deze weer een fris iemand). Maar zo werkt het niet. Je draagt het verleden met je mee, en een ‘nieuwe persoon’ waarmee je een relatie krijgt, sleept ook een verleden achter zich aan.
Dus vluchten kan niet meer. Maar hoe kom je nu zo goed mogelijk door de ellende van een scheiding heen? En hoe zorg je voor een zo prettig mogelijk ‘nahuwelijk’? Vooral ook in het belang van de kinderen! Want als je geen kinderen hebt, kun je de banden met je ex-partner gemakkelijker verbreken en na verloop van tijd weer je eigen leven gaan leiden. Maar als je wel kinderen hebt, heb je eigenlijk een soort van levenslang. Bij iedere feestdag en belangrijke familiegebeurtenis is de confrontatie met je verleden onvermijdelijk. Auw!
Eerste hulp na scheiding: EHBO-pakket
Vandaar mijn keuze voor dit – in mijn ogen – belangrijke onderwerp. Een bijdrage vanuit zowel mijn persoonlijke ervaring, als van die van mijn cliënten met dit thema. In de vorm van een soort van ‘EHBO-pakket’ voor mensen die uit elkaar gaan. Met tips over hoe je je scheiding of relatiebreuk emotioneel en relationeel zo goed mogelijk overleeft. En hoe je de pijn kunt verzachten en daarmee misschien beter uit de conflictzone blijft. Maar die pleisters plakken en verbandjes aanleggen moet je wel zelf doen, je kunt het je niet permitteren om voor altijd in de slachtofferrol te blijven zitten.
Verbanddoos: verwerking start met rouw
Tenzij de ‘scheiding’ een bevrijding voor je was, belanden de meeste mensen in een ‘rouwproces’. Het begrip ‘rouw’ heeft dus niet alleen te maken met overlijden. Bij heel veel verschillende schokkende of teleurstellende gebeurtenissen beland je in een rouwproces, dat bovendien volgens een min of meer vast patroon verloopt met als dieptepunt ‘de put’.
Je kunt die fasen niet overslaan, en iedereen doorleeft de fasen op zijn of haar eigen manier. De één is er in een week doorheen, de ander doet er vier jaar over en er zijn mensen die er in blijven hangen. Kijk eens waar jij zelf zit en wat jij nodig hebt om naar een volgende fase te gaan. Doorleef wat je voelt, duw je gevoelens niet weg. Je verliest een veilig nest, de dromen die jullie samen hadden, jullie gezamenlijke toekomst, je woning en misschien een deel van de tijd die jij normaal met je kinderen doorbrengt.
Rouw om dit verlies, wees er boos en verdrietig over. Ben jij degene die verlaten wordt (bijvoorbeeld omdat je partner iemand anders heeft), dan is het nog eens extra zuur. Ook kan nieuw verdriet oud verdriet – dat je misschien hebt weggestopt of (deels) verwerkt – opnieuw naar boven halen, wat aanvoelt als zout in de wonde. Neem hiervoor de tijd die jij nodig hebt. Ondertussen kijken we wat er allemaal in het Love (of) my Life EHBO-pakket zit!
Pincet: uit je slachtofferrol
Om weer te kunnen genezen moet eerst de splinter eruit! Met andere woorden, het proces van uit elkaar gaan is geen gezellige aangelegenheid. Het gezamenlijke doel is dat de splinter eruit moet en daarvoor moet je allebei meewerken.
Dat kan de nodige ruzies en frustraties oproepen. Dit zijn hele normale gevoelens bij een scheiding. Onderdruk deze gevoelens van haat, wraak en boosheid niet. Emotioneel mag je alles voelen wat er te voelen valt, maar wat je daar feitelijk mee doet is natuurlijk een heel andere verhaal. Je blijft te allen tijde verantwoordelijk voor je eigen gedrag en handelen.
Bij de één leidt zo’n scheiding tot een enorme boosheid en dat kan in extreme gevallen leiden tot verbaal en zelfs fysiek geweld. Dat leidt nooit tot een oplossing en zeker in het geval je kinderen hebt, mogen deze nooit de dupe worden van ouders die zichzelf niet kunnen overstijgen ten behoeve van hun kinderen.
Ook het andere uiterste – vervallen in een slachtofferrol – beperkt je om jouw leven weer op te pakken. Zeker als je de verlaten partij bent is het slachtofferschap – niet zelden bevestigd door zeer meelevende familieleden en vrienden – een valkuil waarin je niet moet trappen. Het verlamt je en belemmert het vinden van perspectieven.
Het in een kwaad daglicht stellen van jouw ex-partner bij jouw kinderen, kan voelen als een uitlaatklep voor jouw emoties. Wat er dan ook gebeurt – en dat wil je echt niet – is dat jij jouw kinderen beschadigd. Immers, als jij bij jouw kinderen jouw ex-partner als verwerpelijk afschildert, dan worden jouw kinderen automatisch beschadigd. Zij zijn immers kinderen van een loser, kreng, smeerlap of bedrieger!
Kortom, woede en slachtofferschap mogen best even de ruimte krijgen, maar niet te lang. Dat leidt tot slepende (v)echtscheidingen en net als bij een echte oorlog, zijn er alleen maar (kind)slachtoffers.
Jodium: leer van je keuzes
Ja, dat doet even pijn! No pain no glory. Ga onderzoeken wat jouw eigen aandeel in deze breuk is geweest, ook al vind je die waarschijnlijk kleiner dan die van jouw partner. Als je wijst naar de ander, wijzen er altijd drie vingers naar jezelf. Stel jezelf vragen als: Waarom ben ik ooit op deze persoon gevallen? Wat vond ik leuk aan hem/haar? Wat had ik zelf anders/beter kunnen doen?
Als je uit elkaar gaat is het heel belangrijk om samen eerlijk te zijn over de redenen, hoe pijnlijk ook. Neem er verantwoordelijkheid voor! Op die manier ga je respectvoller met elkaar om, wat op de lange termijn voor minder pijn en wrok zorgt. Als je namelijk jouw verleden met jouw partner ‘weggooit’, dan gooi je ook een deel van jezelf weg.
Pleisters: zorg goed voor jezelf
Plak een pleister op de wonde zodat het niet gaat ontsteken! Zorg dat je in deze akelige periode toch goed voor jezelf zorgt. Probeer te ontdekken wat jou ‘goed’ doet en doe daar meer van! Doe dingen die je leuk vindt of zoek leuke mensen op die je energie geven. Blijf bewegen, ga wandelen, fietsen of sporten. Dat maakt endorfine vrij in je hersenen waardoor jij je beter zult voelen. En soms is een flirt met iemand die je toch al leuk vond, ook goed voor je stemming en zelfvertrouwen!
Eenzaamheid is een mooie zaak, maar je hebt iemand nodig die je dat, zo nu en dan, vertelt – Honoré de Balzac
En last but not least, grijp niet naar de fles of andere middelen om je gevoelens te verdoven! Een drankje op z’n tijd is natuurlijk heerlijk, maar verzuip er niet in. Het is in deze fase van liefdesverdriet belangrijk om niet thuis in je putje te zakken, hoewel dat misschien wel je eerste aandrang is. Ga naar buiten en spreek af met mensen. Sociale contacten zorgen voor afleiding, nieuwe energie en – al is het maar voor even – een gevoel van verbinding dat je nu hard nodig hebt. Als je iemand hebt met wie je daarover kan praten (en niet alleen over het weer), dan ben je niet eenzaam meer.
Veiligheidsspelden: vasthouden of loslaten?
Houd datgene vast wat je gediend heeft. Je kunt niet zomaar gedeelde jaren met ook mooie herinneringen weggooien. Ze hebben je gemaakt wie je nu bent. Als partners hadden jullie veel gezamenlijke projecten: de relationele gezamenlijkheid, misschien kinderen, vakanties, vrienden, hobby’s, familie, enzovoort. Onderzoek heeft uitgewezen dat je ook daadwerkelijk op elkaar gaat lijken (gedrag, mimiek, een gezamenlijke geur…). Als je partner wegvalt, voelt het dan ook alsof een stuk van jezelf ontbreekt. Je moet opnieuw uitzoeken wie je bent, hoe je je tijd graag doorbrengt, waar je wilt wonen, met wie je wilt omgaan…
En hoe het contact tussen jullie eruit gaat zien, is natuurlijk ook afhankelijk van nog gezamenlijke verantwoordelijkheden. Waar het om gaat, is om een juiste afstand tot elkaar te zoeken, en dat is een proces van vallen en opstaan. Naarmate de tijd vordert, lukt dat vaak steeds beter. Het verdriet is dan misschien niet weg, maar je kan wel zien dat de relatie meer was dan de ellende van de breuk. Of je bent weer in staat om te lachen om een bepaalde herinnering met je ex. Het kan een troostende gedachte zijn dat wat er was, niet helemaal verdwenen is.
Zalf: verzacht de verwerking
Tijd heelt alle wonden… Het is natuurlijk waar dat pijnlijke ervaringen na verloop van tijd slijten. Gelukkig komt er op iedere wond een korstje en afhankelijk van de ernst van de kwetsuur, wordt het al dan niet een litteken. Al is het natuurlijk een schrale troost in momenten van ontreddering en wanhoop.
Beterschap
Veel mensen zeggen achteraf dat ze door zo’n scheiding zichzelf beter hebben leren kennen en dat ze als mens gegroeid zijn. En dat is dan weer heel nuttig voor een volgende relatie. Hoe beter je jezelf snapt, hoe bewuster je kunt kiezen. En soms is het beter niet gelijk opnieuw met een ‘vaste plant’ te beginnen en passen ‘snijbloemen’ de eerste tijd beter om je blik te verruimen! Een partner spiegelt jou – net als kinderen overigens – en is daarmee een goede leermeester voor persoonlijke ontwikkeling.
Heb je behoefte aan hulp bij het verwerken van je scheiding?
Voel je je eenzaam, omdat je moeite hebt om de breuk met je partner te verwerken? Heb je behoefte aan steun omdat je familie je wel wil helpen, maar je niet kan troosten? Wil je onderzoeken of je al klaar bent voor een nieuwe relatie? Ben je weer verliefd geworden en zit je schuldgevoel ten opzichte van je ex of kinderen? Of wil je juist hulp bij het vinden van een nieuwe partner?
Plan een kennismakingsgesprek met mij en onderzoek wat ik voor jou kan betekenen. Want vooral in moeilijke tijden is het alleen de liefde, die het leven weer zinvol en de moeite waard maakt! Bel, app of mail voor een afspraak. Ik zie uit naar onze kennismaking!
T 06-50601793